2. Team Soest naar Zambia 2019

Team Soest naar Zambia 2019

Afgesloten Je kunt niet meer doneren of in actie komen
23 acties
0 teams
82 donaties

Sinds 2001 zijn wij van “deelnemer” aan een Habitat bouwreis, samen met Habitat jaarlijks een bouwreis gaan “organiseren” en proberen we op onze manier deelnemers te enthousiasmeren.

Wat is voor mij een Habitat bouwreis in het kort…Een mooie, soms enerverende, vaak slopende, culturele, meestal zware, weleens een emotionele, soms ook schokkende en daardoor een unieke bijna niet te vergeten ervaring.

Iedereen die zelf wil bouwen aan een betere wereld voor mensen in ontwikkelingslanden kan mee gaan op een bouwreis. Met een groep vrijwilligers reis je naar een project waar men hulp kan gebruiken. Samen met lokale bouwvakkers en de toekomstige bewoners bouwen aan een nieuwe woning voor een gezin dat het echt nodig heeft.

Ons voornemen dit jaar?
Dit jaar hebben we gekozen voor Zambia.
Volg hier onze belevenissen, steun het team vanuit Nederland of schrijf je in voor de bouwreis.

Bouwreisinformatie

wanneer    1 tot 10 november 2019
waar   Zambia
richtprijs   1900,- (exclusief vluchten)
aanmelden   klik op 'Ik ga mee' en kies in het volgende scherm voor ‘individueel’
deelnemers   weten wie er allemaal meegaan met deze reis? klik hier!

 

Klik hieronder of hierboven op het tabje 'Nieuws' voor al het nieuws/blogs over deze bouwreis.

Hieronder vind je een album met alle foto's

Bekijk alle
€ 300 08-11-2019 | 12:22 Aan: Ik bouw mee met Habitat. Samen bouwen we een beter leven. Manon wij zijn super trots op je xxx
€ 50 06-11-2019 | 19:04 Aan: Ik bouw mee met Habitat in Zambia.
€ 200 04-11-2019 | 11:16 Aan: Ik bouw mee met Habitat. Samen bouwen we een beter leven.
€ 50 02-11-2019 | 19:27 Aan: Bouwreis Zambia Veel succes!
€ 5 01-11-2019 | 08:40 Aan: Ik bouw mee met Habitat in Zambia.
Bekijk alle

Cultuurdagje

 10-11-2019 | 21:19 Gisteravond gegeten bij ons in het hotel en daarna naar de Choconilla gegaan. Daar was ons rustige lounge tentje omgebouwd tot hippe club. Waar normaal onze tafel staat hebben ze nu een dj booth neergezet, een stellage met lampen, dansvloertje. In het grasveld staan nu tafels, gedekt met witte kleden. Statafels en voor ons 3 klaptafels met 20 stoeltjes tussen de planten door. 3 grote BBQ’s naast de bar met t-bones en een soort shaslicks. DJ niet-zo-Armin Van Buuren en DJ Zambiaan de wheels of steel beginnen te draaien. Natuurlijk alleen maar R&B. De tent vult zich inmiddels lekker. Entree is 100 kwacha. Ongeveer net zo veel als 6 biertjes, ongeveer 7€. Hier zit dus de ‘elite’ van kabwe. Veel te dikke auto’s voor de deur en een dikke blauwe bus natuurlijk. Iedereen in z’n hipste outfit... en een tafel met de crème de la crème uit soest en het beste uit Groesbeek. Overal vliegen de t-bones en de emmers bier over tafel. Zo gaat kabwe dus los op vrijdag avond. Ik snap nu waarom die Deen hier is gebleven. Van 1 vrijdagavond kan ie een maand leven hier denk ik. Onze dames half Groesbeek, Camper en Will staan als eerste op de dansvloer. De rest blijft lekker kijken, niet echt onze muziek eigenlijk. T is blijkbaar 90’s avond, dus af en toe komt er toch een bekend nummertje de boxen uit. Color me bad al zo lang niet meer gehoord. Die kan weer voor een paar jaar de kast in. Om 23u begin ik een beetje in te storten en ik stap in de volgende bus naar het hotel. Even de koffer Inpakken en lekker snurken. Morgen om 7u ontbijt en om 7.30u de bus in. Ontbijten eiloos omdat we lunchpakketten meekrijgen. Geen idee waarom. Maar broodjes jam ook prima te doen natuurlijk. Laatste dingen op de kamer in de koffer en handbagage gooien. We hebben nu een klein vrachtwagentje voor de koffers en wij mogen met de handbagage in ons busje. De vrachtwagen gaat rechtreeks met onze koffers naar het vliegveld. Tenminste dat hopen we.... wij gaan via de plek waar team soest in 2008 4 huisjes heeft gebouwd in lusaka. Busje pakt 1 afslag te vroeg en de 2008 gangers herkennen nog niets... maar bij juiste afslag en in het straatje waar hun huisjes moeten staan herkennen ze ook nog niks. Tot ze de vrachtwagen herkennen waar Ad van de meer toen de stenen mee ophaalde. Van de tekst Paul Cash is alleen nog de Cash over. De rest vervaagt. Maar het is echt zeker dezelfde vrachtwagen die in het fotoboek van Jan B staat. We zitten dus wel goed Er wordt op een groot ijzeren hek geklopt. Een vrouwtje doet open en ze lijkt wel een beetje op de oude foto’s maar van het huis is niks terug te zien. Er staat een grote muur omheen en er zijn inmiddels een paar stukken bijgebouwd. Als jan een foto van het habitat plaatje en team soest molen tegeltje laat zien neemt ze ons mee naar binnen. Daar hangt het plaatje nog. We lopen de hoek om en daar staan nog 3 huisjes die ze toen gebouwd hebben. Huisje 2 is van een man die ook triomfantelijk het habitat bordje naar buiten lopen. We mogen ook daar even binnenkijken. Huisje 3 liggen wat kinderen in de tuin die op de foto’s hun oom herkennen denken ze. Maar die is niet thuis. Dus verder naar huisje 4, daar is de eerste bewoonster van overleden, nu woont een neefje van haar met zijn gezin erin. Dus het huisje is in de familie gebleven. Daar mogen we niet binnen kijken en dus gaan we weer de bus in. Super gaaf om te zien dat de mensen echt nog er wonen en zoals de mensen in huisje 1 nog verder zijn gegroeid, stond een aardige villa. Huisje 2 was echt ook nog een blije man. En wat toen een soort open vlakte buiten de stad was is nu bij de stad getrokken. Alles volgebouwd en volop leven. We gaan weer de bus in, nu naar de Zambeekse bergen. Chaminuka....Super gave lodge met uitzicht op een meer: rit er naartoe 1,5 uur over een onverharde weg, ik ben bang dat mijn milt en lever van plaats zijn gewisseld. Wel een aanrader om met klapperende schokbrekers Celine Dions my heart will go on te zingen... klinkt heel komisch We gaan lunchen, super luxe en lekker buffet met van alles en nog wat, vooral veel groentes, sla , avacado en aardappels. En vlees van de bbq. Anko neemt het woord, dit jaar geen over wie gaat dit spelletje maar een vertrouwd en nieuw speech. Alles is dit jaar al ver van te voren geregeld mails vol, restaurant, excursies, maar ook nu toch nog alles improviseren. Een gewonde die ook meteen door wil werken Nieuw een familie binnen 14 dagen het huis in kan. Normaal duurt dat veel langer Jan heeft Anko eindelijk vastgemaakt met een tiewrap aan de bus Frans is nieuw en heeft bij ieder verhaal wat ie verteld een foto Shirts van Groesbeek gaan al over naar Anita en Annemarie...kan nooit lang duren voordat we er allemaal 1 hebben, maar ze zijn nog steeds niet te verstaan. Will houd van zingen, mag nu ook natuurlijk... maar hij is sinds gisteren z’n stem kwijt. Wel lekker rustig Henk heeft altijd op de bouw rookmaatjes Anko maakt voor habitat dan gevaarlijke stoffen foto, nu kwamen zijn rookmaatjes de laatste dag niet opdagen dus geen rook foto dit jaar Manon S achter de kruiwagen heel normaal! Weer een hele foto reportage van gemaakt Anders is Manon in de groep geworden in vergelijking met China .... gisteren niet de bus naar het hotel maar mojito besteld en gebleven: Theco spijker koppen Piet gewoon door tot het af is later pauze nemen en eerder beginnen. Sanne bloed op de stenen, weten we altijd dat ze nog in het lijntje staat Herman niet meer de oudste Johan met vader Harry, wel jaloers. Super gaaf om met je vader te doen Eugenie nog steeds oog voor de details Anita foto ondergaande zon met han, samen bouwen. Volgend jaar 5e keer. Anko niet bij helaas die zit dan in Nepal. Annemarie vol emoties nog steeds en knappe speech Ik voor de blogs natuurlijk. Geoffrey bedankt voor de mooie week. Cadeau van de groep. Team foto en NATO Tella sana (my dear friend) Iedereen persoonlijk bedankt, een dikke knuffel en de foto Jan uniek nog steeds... zelfs Engeland komt kijken hoe dat komt. 1 groep door Jan. Als iedere gemeente in Nederland een Jan heeft dan kan habitat nog meer bouwen. Na het eten worden we in een busje van 60 graden geladen, we worden naar het meer gereden, daar kunnen we in groepjes van 6 in een bootje. Langs de kant staan kariboes, gnoes, waterbokken en nog 4 soorten waarvan ik de naam niet heb onthouden. Er leven in totaal geloof ik 7000 diersoorten op 10000 hectare grond. Of meer grond, onze gids was niet best te verstaan. Na de boot gaan we met jeeps een rondje door het park langs, nog meer gnoes, pumba’s (zwijntjes) pelikanen, buffels, springbokken en 3 giraffen, en 1 olifant met 3 weesdombo’s. Die zitten inmiddels ook in hun hok. Die worden iedere dag 17 uur lang uitgelaten over de vlaktes. Net als de luipaarden. Wel een leuk baantje lijkt me... serieus een mooi park, eigenaar met teveel geld heeft de grond gekocht, waterpartijen aangelegd, de natuur een handje geholpen en nu wonen er serieus veel dieren. We lopen iets uit en Anko is blij als we aan komen. Snelle sanitaire stop en de bus in. We moesten een half uur geleden al de bus in eigenlijk. Nog een uurtje hobbelen over de onverharde weg terug naar de stad. Een Afrikaanse massage volgens onze chauffeur... nou genieten dan vandaag hoor... ik zie ook dat de vrachtwagen met koffers gewoon de hele dag al achter ons aan is gereden... De chauffeur hobbelt iets harder terug dan heen, dus we zijn nog redelijk op tijd op het vliegveld. Daar nemen we afscheid van de chauffeur die ons de hele week van het moment dat we landen tot nu heeft gereden. Prima chauff. Om 7.30u stond ie bij het hotel en om 23.00u kon ie meestal pas naar huis. Tussendoor lag ie lekker te snurken en filmpjes te kijken in de bus. Dus denk dat ie wel genoeg rust heeft gehad. Van 8.00-16.00u slapen bij de bouwplaats lijkt me genoeg... hij reed echt serieus netjes en was altijd op tijd. Zijn droom is om ooit een eigen bus te hebben en voor zichzelf te gaan rijden. Denk dat ie dat gaat redden! We nemen ook afscheid van Geoffrey, onze habitat man, gids, vertaler en regelaar. Hij was blij dat ie weer een paar dagen naar huis in lusaka kon, wij waren het beste team wat ie ooit begeleid heeft. Hij vond het gaaf om te zien hoe wij elkaar hielpen en het echt samen deden. Zijn grote droom is om fotograaf te worden. Hij heeft inmiddels 2 camera’s en investeert wat hij verdient in nieuwe lenzen en betere spullen. Hij heeft ook een drone en vloog daar al een keer mee over de bouwplaats. Hij gaat ook zeker verder komen, In de vertrekhal nemen we afscheid van paul, zijn vrouw is ook in Zambia nu en ze plakken er een vakantie aan vast. Wij gaan door de eerste security en checken in. Dan door de 2e check en dan zijn er gelukkig wat tentjes waar we wat kunnen drinken en waar ze pizza hebben. Dus die bestellen we als borrelhapjes. Sommigen kopen nog wat souvenirs. We hebben geen mogelijkheid gehad om een keer langs een marktje of zoiets te gaan om iets leuks te kopen voor thuis. Hebben ze gewoon niet hier. Dus we moeten er duur aan. Op tijd naar de gate want blijkbaar is er nog een 3e security check. En daarna nog 2 boarding pass checks. Het duurt dus even voordat we het vliegtuig in kunnen. Maar inmiddels zitten we, ik heb mn 3e film in een half uur tijd opgezet. Kan t niet vinden. Miss toch maar even slapen vast zo.... Dubai korte overstap maar we worden met de bus in 1x van C naar A gereden. Half uurtje rijden. We nemen een bakkie koffie en kunnen dan eigenlijk meteen boarden. Weer in de dubbeldekker naar Amsterdam blijven joekels deze vliegtuigen. Uiteindelijk een paar keer een half uurtje geslapen, dus topfit terugkomen zo. Bagage ligt al op de band en de eerste 2 busjes voor naar soest staan al klaar. Dat was het dan weer. Wat een geweldige ervaring weer. Wel 1 van de raarste landen waar ik geweest ben. Mijn eerste sloppenwijk. Mega groot verschil tussen arm en rijk daar. Je tijd zo binnen 2 kilometer van een huisje van 4 krakkemikkige muurtjes en lekke golfplaten naar een villa met bewaking voor de deur, van een waterpomp 1 kilometer van je huis naar een waterval bij je hotel. In Nederland zijn die verschillen er ook, maar om een hele wijk met helemaal niets te zien, kinderen met gescheurde of zelfs zonder kleren. Huisjes waar je de hond niet eens in zou laten slapen. Mensen die vechten voor een toekomst. Dat zet je wel even aan het denken. Zoals Jan het heel mooi zei... “als dit je niks doet dan heb je niks op een Bouwreis te zoeken” dit is precies waarvoor we het doen. En dan is het ook super gaaf om die families nog in die huisjes van 11 jaar geleden aan te treffen. Zelfs stappen gemaakt. Qua cultuur is het ook echt iets wat ik nog nooit gezien heb. De meeste mensen doen hun dingen lopend en een enkeling op een krakkemikkig fietsje, veel vrachtwagens op de weg, busjes vol mensen en rommel, hutjes om geld over te maken, veel straat verkopers vooral groenten en fruit, bedden die langs de bed getimmerd worden, metaalwerkers. En echt heel veel kerken....want geloof in God en betere tijden hebben ze allemaal. Mensen zijn super aardig en vriendelijk. Bijna iedereen zegt je gedag en vraagt hoe het is. Op de bagage kruiers op lusaka AirPort na geen opdringerige/op geld uit mensen gezien. In het verkeer ook iedereen netjes, weinig getoeter mensen geven elkaar de ruimte, geven voorrang. Had ik allemaal niet verwacht. Nu weer terug in het koude Nederland, korte broek aan nog steeds, dus lekker bijkomen na die 37 graden van gisteren. De familie, vrienden en fans van team Soest staan bij Catering Centraal op ons te wachten. We nemen afscheid en ik zit inmiddels op de bank aan een heerlijk bakkie koffie en een oliebol van Bemer... we hebben het goed he... niet vergeten! Bas
Lees meer