2. Team Soest 2018

Team Soest 2018

Afgesloten Je kunt niet meer doneren of in actie komen
26 acties
0 teams
1 donatie

Samen bouwen aan een betere toekomst

Sinds 2001 zijn wij van “deelnemer” aan een Habitat bouwreis, samen met Habitat jaarlijks een bouwreis gaan “organiseren” en proberen we op onze manier deelnemers te enthousiasmeren.

Wat is voor mij een Habitat bouwreis in het kort... Een mooie, soms enerverende, vaak slopende, culturele, meestal zware, weleens een emotionele, soms ook schokkende en daardoor een unieke bijna niet te vergeten ervaring.

Iedereen die zélf wil bouwen aan een betere wereld voor mensen in ontwikkelingslanden kan mee gaan op een bouwreis. Met een groep vrijwilligers reis je naar een project waar men hulp kan gebruiken. Samen met lokale bouwvakkers en de toekomstige bewoners bouwen aan een nieuwe woning voor een gezin dat het echt nodig heeft.

Wat kost het?
Best wel een aardig bedrag, een week verlof en veel energie.

Wat krijg je er voor terug?
Levenservaring, voldaan gevoel, vriendschap, begrip voor.

Ons voornemen dit jaar?
Dit jaar hebben we gekozen voor Indonesië.

Volg hier onze belevenissen, steun het team vanuit Nederland of schrijf je in voor de bouwreis.

Bouwreisinformatie

wanneer    van 26 oktober tot 4 november 2018
waar   Indonesië
richtprijs   € 2.600
aanmelden   klik op 'Ik ga mee' en kies in het volgende scherm voor ‘individueel’
deelnemers   weten wie er allemaal meegaan met deze reis? klik hier

Klik hierboven op het tabje 'Nieuws' voor alle updates over deze bouwreis. Hieronder vind je een album met alle foto's

Marije Minderop

bouwreizen@habitat.nl

0208002970

Bekijk alle
€ 55.890 16-10-2018 | 15:06
Bekijk alle

Cultuurdag 1

 05-11-2018 | 12:20 Gisteravond zijn we gaan eten bij een Spaans restaurant. Super leuke tent, redelijk luxe met een soort tuin in het midden. Voorgerecht natuurlijk Spaanse tapas. Pincho, patatas bravas, gehaktballetjes met tomatensaus en een soort gevulde mossel. Hoofdgerecht hebben we gisteravond al doorgegeven dus dat was geen verrassing. Biefstuk met pepersaus en frites. Lekker. Na het eten ging bij onze tafel de verwarming op lassen of we hadden een gemeenschappelijke opvlieger met zn 4en. Snel gevlucht naar de grote tafel waar Groesbeek met de dames en Hans en Ad zat. Ann was haar servetvouw kunsten aan het tonen. Ik hoop niet dat ze ze met kerst ook zo vouwt als de familie komt eten en al helemaal niet op kinderfeestjes. Gelukkig neemt Cynthia namens habitat Indonesië het woord en bedankt ons voor de super week. We hadden in het begin van de week wat opstart probleempjes door wat verschillen van mening over de tijdschema’s van het bouwen. Hiervoor bied ze haar excuses aan. Alles is hier super strak en super goed geregeld. Uiteindelijk was ze super blij met het geleverde werk en hoopt dat we ooit nog een keer terug komen om te kijken.Hierna krijgt ieder team van de bouwbegeleiders van Indonesië een mooie oorkonde, een houten maskertje en een dikke knuffel. Dit alles onder luid applaus en gejoel van de rest van de groep. Hierna nemen we afscheid van YoYo, adil, Cynthia en de rest van de Indonesische habitatters. Alleen Ari en Andy zitten verder met ons opgescheept tot zondag. Daarna weer snel de bus in want morgenochtend om 2.30u de wekker. In het hotel nog snel 1 biertje... dan Mn bed in... dr blijft een gevaarlijk groepje zitten die er nog eentje nemen. Dus ben benieuwd of we morgen compleet zijn. Om 2u schrik ik wakker en denk dat ik me verslapen heb. Gelukkig nog een uur de tijd, slapen lukt niet meer dus maar even de tv aan. Ze hebben hier bvn, daar loopt een dame in de Biesbosch vogels te spotten en zijn 2 mannen aan het uitleggen waarom ze hun huis zo ingericht hebben.... ik ga dus maar douchen en doe Mn culturele pak aan... niet te chique want bij al die toeristische trekpleisters staan hele grote bordjes met no smoking... gewoon een korte broek en een shirtje dus.Om 2.58u moeten we weg rijden. Om 3.00u komen Jan en Jan aanrennen. Er mist nog 1 iemand....ik noem geen namen maar het rijmt op art deco.... gelukkig is ie er om 3.10u... nog prima op tijd. Op naar de borobodur, een boedistische tempel uit de 9e eeuw. Die schijnt extra mooi te zijn bij zonsopgang. Dus dan maar vroeg in de auto. Heb je nog wat aan je dag he. Op de weg is het rustig. Een paar brommers en wat vrachtwagentjes. Verder ligt de stad nog te slapen... ze kan wel stil zijn dus... Bij de borobodur, natuurlijk overal voor betalen. We kopen een kaart, krijgen een zaklamp en beklimmen in het donker de steile treden naar de top. Prima ochtendgymnastiek. Treden veel te hoog, veel te steil, veel te veel en veel te vroeg.... allemaal fluitend omhoog dus. Bovenop staan allemaal stoepa’s, een soort kleine koepels met een boeddhabeeld erin. Echt serieus veel van die stoepa’s de tempel is 130 meter breed 130 meter lang en 35 meter hoog. Er passen dus een hoop mensen op en die dachten team Soest komt dus laten we allemaal maar even gaan kijken. Haha nee t zal iedere ochtend wel druk zijn daar. Maar het mooie van de zon is dat ie altijd op 1 plek opkomt en daar zijn dus de mooiste foto’s te maken. En daar stond dus een man of 250 vlogs blogs en hele modeshows te maken... we hadden genoeg om te bekijken... zo plat als een dubbeltje... te strak vastgebonden... wasbordjes en volgens mij zag ik Ann ook rond een stoepa zwieren... toen het licht werd en de zon eindelijk boven de smog uitkwam bleek het best een mooi ding te zijn. Metselwerk een beetje rommelig, veel kut op kut, specie van de boeddhabeeld hoofden niet lang genoeg laten drogen, dus er lag al vanalles vanaf... jaja wij van team Soest zagen nog wel wat verbeteringen, Jeroen zag inmiddels heel andere dingen voorbijkomen dus langzaam gingen we maar richting de koffie en het ontbijt. Op iedere verdieping konden we super mooie foto’s maken en op het einde zaten er 2 boeddha beelden waarvan er 1 iets minder grijs was dan die dingen bovenop en 1 niet kon stoppen met lachen... jaja Anko en Ann.... In het restaurant de koffie en ontbijt rustig genomen en toen weer richting hotel gereden. Daar waren we vrij tot 12u. Dus weer terug naar bed, even de stad in om vast wat of gewoon lekker bij het zwembad hangen. Ik ben lekker naar bed gegaan en heb een paar uurtjes gepakt. En ben om 12u naar de bar gegaan waar een heerlijke lunch voor ons klaar stond. Daar kwam ik het fenomeen groepsdruk tegen op tafel 1, dus voordat ik plaats kon nemen aan tafel 2 had ik al een heerlijk koud bintangetje in mn handen. Lunch was weer super. Koken kunnen ze wel in dit hotel. Na de lunch weer de busjes in. Op naar de vulkaan... terwijl we de stad uitrijden en steeds verder de berg opgaan wordt de lucht steeds donkerder. Ziet er uit alsof we regen krijgen. Heb een paar filmpjes gezien van die buien die hier kunnen vallen dus ik denk dat wil ik wel meemaken nu ik geen droge kleren, regenjas, zakje voor Mn telefoon en Mn camera bij me heb... we komen aan bij de jeeps waarmee we de vulkaan opgereden worden. Iedereen krijgt een blauw mondkapje die alleen Jim staat en een blauwe helm die iedereen staat en we mogen plaats nemen in de jeep. Na 100 meter kom ik erachter dat we niet het meest rustige jeep bedrijfje hebben uitgezocht, de jeep is 50 jaar oud, de chauff ook, de gaten zitten in de bodem, het enige wat vasthangt in de auto is de verf van het ventieldopje... maar dat weerhoud onze chauff er niet van om gewoon volgas te bumperkleven bij de jeep van Theco. Achter ons hoor ik een gillende vrouw... die komt voorbijvliegen... hoorde later dan hoe harder Ann ging schreeuwen hoe harder haar chauff van 13 ging rijden... die verdwenen dus aan de horizon en kwamen we tegen bij de eerste stop. Een dorp die getroffen was door een uitbarsting. Gesmolten brommers, pannen en koeien in een soort museum... en natuurlijk een souvenir winkel. Want wie wil er geen vijzel van echt lavasteen of een shirt met jeep erop... weer de jeeps in en we racen langs scooters, oma’s in auto’s en andere jeeps naar boven... de jeep van Ann loopt inmiddels op decibellen, dus die vliegt weer uit zicht... na een kort ritje komen we bij het ravijn uit waar de lavastroom doorheen liep. Deze zijn ze aan het uitgraven, want deze grond is super om mee te bouwen... weet ik natuurlijk. Inmiddels is het een klein beetje gaan regenen... da’s raar spul hè. In Nederland al weinig gehad en hier nog niks. Maar ook hier blijft t bij een paar druppels helaas....We stappen weer in en Ann drukt het gilpedaal weer diep in. Als eerste is ze bij de bunker. Een schuilplaats waar vroeger het dorpje heen kon als de vulkaan weer eens uitbarstte. Gemiddeld gaat ie om de 4 jaar. Dus best vaak... ook hier weer 6 souvenirshops om het geld maar bij de toeristen weg te trekken. Gelijk hebben ze. Hierna scheuren we weer naar beneden.. onze chauff is het gegil zat en gooit de deur dicht voor de puber. Nu zitten we terug in de bus naar het hotel waar we tot 19u kunnen opfrissen of wat kunnen drinken. Vanavond het laatste diner hier... morgen weer terug... raar idee!
Lees meer