5e bouwdag door john

Leonie moest vandaag alleen op pad, want ronald was ziek  n hij kon ook nog eens zijn knie niet buigen. Sterkte jongen!!!

Na vertrek vanaf ons hotel was ik al vrij snel gedesoriënteerd. Waar gaan we heen? We moesten, zo bleek, foto’s laten ontwikkelen en er moest getankt worden. Als echte Hollander bereken je dan direct het verlies aan effectieve arbeidsuren, maar dat moet ik gewoon maar eens loslaten. De tank bevindt zich naast een Mall. Een waar westers gedrocht en een ware cultuurshock, maar wel met heerlijke betaalbare grote cappuccino’s. De rest van het assortiment was gemiddeld 2 maal zo duur als thuis. Om 10:00 uur op bouwplaats had huis 1 al niets meer te doen. Huisje 2 en 3 waren een eind op weg en de bouwers van 4 mochten de achterstanden van hun voorgangers in gaan halen (dus daar nog geen Groningse vlag in top)!

Degene die klaar waren gingen intussen voetballen, met de kinderen spelen, enz. Lex was met een cursus chichewa bezig. Na enige tijd werd het meubilair van onze lunchlocatie verhuisd richting 1 en onder de bomen was het lekker “cool”. Opvallend waren de 3 heren in het letterlijke pluche, geflankeerd door iets minder hoge waardigheidsbekleders. Wij zaten daar precies tegenover en dan waren er nog vele ander groepen  opzichters, bouwvakkers, lokale vrijwilligers, geholpen families, andere families uit het dorpen. Tijdens de officiële ceremonie kwam een groot deel van die groepen voorbij.

De absolute topper vond ik Paul met een speech in het chichewa. Hij heeft zijn publiek echt heel goed kunnen bereiken! Elk woord ging er onder luid gejuich in als koek. Wat een enthousiasme en hilariteit! De dank van de bevolking was ook groot (maar dat wisten we al veel eerder!) en de dans en zang was geweldig!

Ook onze bijdrage met een een liedje in het chichewa werd heeeel goed ontvangen! De Chief vond het “een grote dag” en wij een fantastisch week!

En verder niet chronologisch : de diploma’s , waarvoor Peter wel extreem uit dak ging, het bidden voor- en achteraf, het toneelstukje, onze foto’s voor de familie en nog maar eens ons liedje.

Daarna kwam het eten, lange rijen in gepaste volgorde. Heerlijk. Vooraf hadden we als groep afgesproken weinig op te scheppen en voorafgaande aan de reis waren we door Habitat for Humanity uitdrukkelijk verzocht om geen eten weg te gooien.

Ons afscheid met de bewoners was hartverwarmend! We hebben zoveel liefde van hen gekregen en terug kunnen geven! Dat hebben we gedaan! Zo voelt dat echt! We hebben hier niet alleen geld en arbeid gebracht! En we kunnen met een goed gevoel naar huis, alles (bijna) af! Vriendschap gekregen en gebracht!

Dank aan hen die dit mede mogelijk gemaakt hebben!!!!!