Ziek

Bouwreis Namaste 8: Ziek

Geen idee wat ik moet doen.

Ik moet een QR code scannen.

Dat lukt.

Dan de website opzoeken. Dat lukt niet. Op deze plek is er net geen luchthaven wifi meer.

OK, even teruglopen naar de plek waar ik net nog wifi had.

Dat gaat goed.

Ik vul het hele formulier van de Imigrasi Indonesia in, tot het moment dat ik het adres van ons hotel moet invullen. Tsja, ik heb geen idee. Gelukkig kan ik dat even navragen aan iemand anders uit de groep. Maar de groep is al door de douane heen.

Shit, geen wifi meer, en ook het hele formulier is nu weg.

Terug naar de plek waar de QR code stond.

Formulier weer ingevuld.

Ik krijg zowaar de benodigde QR code op mijn scherm.

Nu kan ik doorlopen naar de douane.

Ik was helemaal vergeten dat ik een zak met blikken stroopwafels bij mij had. Kadootje voor de Habitat medewerkers in Indonesië. 

Die zak staat natuurlijk nog bij de QR code plek.

Tegen de tijd dat ik daar ben, is mijn QR code natuurlijk weer verdwenen.

Urenlang loop ik heen en weer tussen QR code, formulier invullen, en zak met blikken stroopwafels ophalen. Elke keer als ik terugkom bij de stroopwafels, zit er een extra blik in de zak.

De rest van de groep is natuurlijk al lang verder. Lekker naar het hotel met zwembad. En later op weg naar Yogyakarta.

Het is mijn lot om hier dagen rond te dolen op de luchthaven van Jakarta tussen Arrivals en Imigrasi Indonesia.

En de zak met stroopwafels wordt steeds zwaarder.

Badend in het zweet word ik wakker.

Het was gelukkig maar een droom ;-)

Ik heb een onbekende ziekte opgelopen. Koorts, droge hoest, warm en dan weer koud, spierpijn, hoofdpijn. Lekker wazige klachten.

Maar door de grote hoeveelheid paracetamol die mijn dochter Sifra bij zich had, sloeg ik mij goed door de nacht heen. Dus nog geen reden om naar een dokter te gaan.

Daar hebben we tegenwoordig toch ChatGPT voor?

Ik typ mijn symptomen in en vraag naar de beste dokter in Indonesië.

Het kon 3 dingen betekenen:

Luchtweginfectie

Dengue of een andere tropenziekte

Oververhitting

Advies: ogenblikkelijk een arts raadplegen. Voor de zekerheid geeft de Indonesische AI dokter een lijstje met 3 goede ziekenhuizen waar ze Engels spreken in de buurt.

Nah, dat wachten we wel even af.

En het begon dinsdag zo aardig.

Anko had de groepen anders ingedeeld dan maandag.

Ik was met mijn grijze kop ingedeeld bij de jonkies: Sifra, Bas, Marie Charlotte, Carin, Claire, Jeffrey en Heleen.

Dat hield ik natuurlijk nooit bij.

Maar het werk schoot wel lekker op. Er werd beton gemixt, en natuurlijk nog steeds veel draadstaal gevlochten.

Mijn koorts werd hoger, dus ik ben dinsdag halverwege terug naar het hotel gegaan.

Ik troost mij met de gedachte dat je beter even ziek kunt zijn dan dagenlang op een luchthaven doelloos rondzwerven.

Frits