Dag 3 en 4

Het huis wat we voor Mary en haar gezin bouwen, wordt volgens een nieuwe methode gerealiseerd: met interlock blokken. Het SSBK (Solid Stone Blocks) is door Habitat Kenya in samenwerking met de lokale overheid ontwikkeld. Met deze methode kan je relatief snel en zonder al te veel cement bouwen; vandaar misschien ook wel ons tempo. De stenen worden lokaal gemaakt en verkocht door een groep vrouwen die geleid worden door 4 prachtige dames: Mary (chairwoman), Alice (vice-chairwoman), Jane (treasurer), Loes (secretary). Vanochtend, aan het begin van dag 3, hebben we van deze dames geleerd hoe ze dat doen. Een pittige klus! Mooi om te zien hoe zo’n groep (letterlijk) sterke vrouwen met relatief eenvoudig gereedschap bijna 1000 stenen per dag produceert en daarmee de lokale economie enorme impuls geven.

Foto dames met stenen machine
Na de lunch, die elke dag fantastisch verzorgd wordt door Joyce, een lokale dame met een cateringbedrijf, hebben we de groep opgesplitst. De ene helft heeft hard gewerkt aan het op hoogte brengen van de muren, zodat morgen betonnen lateien gestort kunnen worden en het dak er daarna op kan. De andere helft van de groep heeft samen met deze dames stenen gemaakt. Wat een bijzondere ervaring, want niets is wat het lijkt hier in Kenia. Het vraagt veel kracht, vakmanschap en doorzettingsvermogen om dat onder deze omstandigheden zo te doen.
Terug in het hotel smaakte het eerste “vieze biertje” iedereen goed. En er werden weer een hoop ervaringen gedeeld.

Na een goede warming up op de bouwplaats onder leiding van onze medereiziger Jeroen starten we dag 4 vol goede moed. Toch valt het werk ons vandaag eigenlijk wel tegen. Het maken van bekistingen en het vlechten van betonijzer gaat hier wezenlijk anders dan in Nederland, en dat is best wennen. Maar we zijn in Kenia en bouwen een huis volgens de lokale principes, dus we passen ons zo goed en zo kwaad als het gaat aan. Peter is als lokale voorman de baas, dus we doen het uiteindelijk zoals hij zegt.
Mooi om te zien hoe we aan het einde van de dag dan toch ons doel bereikt hebben. Als we vanaf de bouwplaats terug rijden naar ons hotel is alle beton gestort en kan het gedurende de nacht uitharden. Morgen is er nog een dag te gaan……..

Hoe bijzonder het is om dit te doen en hoe dit lokaal gewaardeerd wordt, hebben we vanavond tijdens het diner nog eens gemerkt. Aan het einde werden we al zingend verrast door het voltallige personeel met een prachtige taart als dank voor onze inzet. Dan ben je toch wel even sprakeloos.
Nog een dag te gaan en ik word er al bijna een beetje weemoedig van. Wat mooi om met een groep die elkaar nog geen week kent zo bezig te zijn. Niet alleen op de bouw, maar ook in de goede gesprekken en fanatieke spelletjes in de avond. En natuurlijk zijn we hier om het huis voor Mary en haar gezin te bouwen, samen met Peter en nog een aantal lokale mensen. Die ervaring had ik voor geen goud willen missen. En het maakt me nog meer bewust van hoe bevoorrecht ik ben.

Gerrit