TERUG NAAR DE REALITEIT?

Het zit erop, we zijn weer in Nederland. We hebben schuddebuikend in het vliegtuig van Singapore naar Amsterdam gezeten. Helaas niet van het lachen, maar van de turbulentie. Zelfs de cabincrew moest zich regelmatig vastgespen op bevel van de gezagvoerder, een rodeo stier was er heilig bij.

Het was niet alleen 40 graden kouder dan een halve dag geleden, maar het voelde ook allemaal anders. Drukker, meer georganiseerd, geen plek om je even terug te trekken en het leek of iedereen om ons heen haast heeft. Rennen en vliegen en geen oog voor de wereld om je heen. Het lichaam was geland, maar de geest duidelijk nog niet.

Op de laatste bouwdag hebben we gesproken over een dag met twee gezichten, maar geldt dat eigenlijk niet voor de hele reis? Een prachtige reis met veel tegengestelde gevoelens en inzichten.

Armoede en rijkdom, beide hebben we gezien en vaak zelfs heel dicht bij elkaar. Het hutje van bananenbladeren naast een groot prachtig huis. Een lach en een traan, eveneens vaak dicht bij elkaar. Terwijl wij dansen en het huis vieren, moet Pak, onze Cambodjaanse begeleider, verwerken dat drie van zijn beste vrienden die dag zijn overleden. Elke dag buffelen en ineens is het huis klaar, wat zowel een feest is, als ook een anticlimax. We zouden nog zo veel willen doen, maar het is voorbij.

Ook het woord vriendschap blijft hangen, bouwmaatjes voor het leven kan ik wel zeggen. Al zien we elkaar nooit meer, vergeten zullen we niet. Net als Um, Chom, Sorry en Samnang, onze Cambodjaans gastgezin. Ook zij hebben voor altijd een plek in onze harten. De humor zal evenmin worden vergeten, de droge en flauwe grappen waardoor we regelmatig bijna in onze broek moesten piesen.

Kunnen we nog wel terug naar onze realiteit of is die van ons toch wat verschoven? Ik denk het laatste. Voor ons ziet de wereld na de bouwreis er nooit meer hetzelfde uit. Rest de vraag, hoe omschrijf je nu het beste zo’n bouwreis?

Vakantie? Nee dat in ieder geval niet, het is meer werken tot je er nat van het zweet bij neervalt. Een belevenis is het zeker, maar dekt niet echt de lading. Ik maak als hypotheekadviseur  immers elke dag wel wat mee en dat zijn zeker ook bijzondere belevenissen ;-) Misschien is een levensreis wel een mooie omschrijving. Het is denk ik de reis van ons leven en een reis die ons leven heeft veranderd, maar ook het leven van de mensen die we zijn gaan helpen.

Een reis die we iedereen kunnen aanbevelen, een reis die je eens in je leven moet hebben gemaakt.

Tekst: Hendrik-Jan Rinkel